Prawie Pink Floyd W Polsce

[Robson]

Ja piernicze wielka strata

[filipk91]

Prawda.. Trudno uwierzyć, ale prawda.. W tym roku miała wyjść trzecia solowa płyta..
Rick już nigdy nie stanie z kolegami na scenie.. Muzyka straciła wielkiego człowieka, a nie każdy go doceniał. Teraz doceni

[Ania_M]

Niestety to prawda, ja też jestem w szoku.
Kurczę, coś w tym jest, że Wielkich Ludzi docenia się dopiero, kiedy odchodzą z tego świata.
Pociechą jednak jest to, że choć nie będzie Ich już nigdy z nami, to zawsze będa w naszych sercach i pamięci.

[Patique]

ps. w mojej ocenie dwa ostatnie krążki PF są zdecydowanie lepsze niż dwie pierwsze płyty Rogera Watersa[/QUOTE]

Tutaj się pojawia kwestia gustu. Osobiście dwa pierwsze krążki Watersa stawiam na równi z płytmi PF bez Rogera.

"The Pros and Cons of Hitch-Hiking" jest kontunuacją stylu obranego na ''The Final Cut". Fakt, nie każdy musi lubić tę płytę PF z 1983 roku, bo jest specyficzną i trudną w odbiorze, ale z ukrytym pięknem.

Natomiast co do "Radio KAOS" to nie rozumiem całego tego szumu wokół niej. Że popowa? Łatwiejsze w odbiorze?

Absolutnie nie! Płyta niesie tradycyjne antywojenne watres'owskie przesłanie. Utwory pokroju "Who Needs Information", a zwłaszcza dramatyczne "Home" i "Four Minutes" są wciąż "floydowe".

Owszem, może i produkcja całości jest nowocześniejsza, ale to samo możnaby zarzucić Markowi, gdy wydał "Brothers In Arms". Tak jak "Radio Waves" tak i "Money For Nothing" powstało na potrzeby radia i miało w założeniu przyciągnąć nową generację słuchaczy.

A poprzez fakt, że "Money..." się przebiło, a "Radio Waves" nie - to nie znaczy, że na płycie Watersa można wieszać psy, a "Brothers In Arms" wychwalać bezkrytycznie pod niebiosa.

Niemniej cieszy mnie, że póki co nikt nie kwestionuje genialności "Amused To Death" - płyty, która bezapelacyjnie bije "bezroger'owego" PF na głowę!!!

[Patique]

"The Pros and Cons of Hitch-Hiking" jest kontunuacją stylu obranego na ''The Final Cut". Fakt, nie każdy musi lubić tę płytę PF z 1983 roku, bo jest specyficzną i trudną w odbiorze, ale z ukrytym pięknem.

No i pamiętajcie, że na "Pros..." gra (uwielbiany na tym forum przez wielu forumowiczów) Eric Clapton.

[Robson]

Patique my chyba się nie rozumiemy ale z tego co widzę o to samo nam chodzi Wyraźnie napisałem że w mojej ocenie dwie ostatnie płyty PF lubię bardziej niż dwie pierwsze Rogera Watersa. To tylko moja ocena i jak słuszne zauważyłeś kwestia gustu.

Nie do końca podzielam Twoje zdanie na temat kontynuacji stylu na "The Pros..." po znakomitej "The Final Cut" Pierwsza płyta podpisana nazwiskiem Rogera Watersa to dla mnie już trochę inna bajka i nie tylko ze względu na zupelnie inny przekaz czy koncept. Muzycznie nie brakuje na niej bluesa i na pewno Eric Clapton ma w tym swoj znaczny udział. Ja w ogóle nie lubie porównywać jednak "Radio KAOS" wolę bardziej co nie oznacza że "The Pros..." nie jest wyjątkową płytą. Jest.

Nie rozumiem tylko o co chodzi z tym wieszaniem psów na płycie Watersa. Kto wiesza psy? I po co mieszac do tego "Brothers In Arms"? Ale to prawda ja jestem bezkrytyczny co do BIA. To przyznaję i nie zamierzam się z tego tłumaczyć ponieważ każdy ma taką płyte na swojej pólce. Ja mam "Brothers In Arms"

[Ania_M]

Z tego co widziałam na stronie internetowej, w najnowszym numerze Teraz Rocka szykuje sie wywiad z Panem Gilmourem.

[Ania_M]

Czujecie/Słyszycie to podobieństwo?


http://pl.youtube.com/watch?v=U_09OUYS74A
http://pl.youtube.com/watch?v=ZE9RrvFbsQU

http://pl.youtube.com/watch?v=IXdNnw99-Ic

[filipk91]

pierwsze kojarzy się, ale tylko 3 dźwięki. Nie da się napisać piosenki w 100% nieporównywalnej do żadnego utworu